Chris Cope
Fe fydd y mis hwn yn nodi blwyddyn ers pan adawodd fy ngwraig. Mae’n syndod nad ydw i wedi llwyddo i oresgyn y boen eto. Gallaf gofio’r dydd yr aeth hi: 24 Medi 2009. Roedd wedi bwrw glaw yn ystod y bore hwnnw ac roedd tinc bach bach o oerni yn y gwynt. Roedd y tywydd wedi gwella ychydig erbyn y prynhawn, ac wrth eistedd gyda’n gilydd ar fainc ar Blatfform 1, Caerdydd Canolog, roedd pelydryn o heulwen euraid i’w weld hwnt ac yma ar y gorwel. Eisteddem yn dawel. Dw i ddim yn cofio’r hyn a ddwedwyd gennym. Pethau bychain, dibwys, dibwynt – crwydro er mwyn llenwi’r awyr â s?n ac anwybyddu’r cwestiynau a’r lletchwithdod. Roedd Rachel wedi dod adref un dydd ym mis Awst a dweud nad oedd hi’n hapus bellach yng Nghymru.